Kansen voor de bouwmachine industrie

Het is 2030. De Vierde Industriële Revolutie (4IR) is volop gaande.

Ook in de sector Machinebouw. Ronnie werkt in deze sector en denkt terug aan zijn eerste werkdag. Hij vond het maar een surrealistische ervaring toen hij daar voor het eerst de grote, open kantoortuin binnenkwam. Op het eerste oog leek het wel wat weg te hebben van een hedgefund-kantoor ofzo. Elke werkplek was voorzien van wel zes beeldschermen; drie naast elkaar en twee boven elkaar. En toch was het anders, want op de beeldschermen waren geen grafieken te zien en bovendien was het doodstil in de ruimte. Geen hectische telefoontjes. Geen stress. De meeste collega's luisterden naar een muziekje op hun headset, terwijl anderen de rust wel konden waarderen.

Na een interne opleiding van drie weken mocht Ronnie vandaag officieel aan de slag als RVO; Remote Vehicle Operator. Na eerst kennis te hebben gemaakt met de drie verschillende typen machines, had Ronnie zich, net als de meeste van zijn collega's, gespecialiseerd. Hij had niet gekozen voor de bouw- en inframachines en ook niet voor de mijnbouwmachines, omdat die vaak in dezelfde omgeving bleven. Hij had gekozen voor het op afstand bedienen van landbouwmachines, omdat hij dan altijd de natuur om zich heen had. Ook al zat hij op kantoor naar zes beeldschermen te kijken.

Vijf minuten geleden had hij nog een berichtje van de chauffeur gekregen dat de zaaimachine en de drone al op het veld waren afgezet. Hij pakte nog snel een kop koffie en ging achter zijn bureau zitten. Hij had geleerd om altijd eerst de drone op te starten. Dan kon je de omgeving goed zien. Camera's 1 en 2 gingen aan op de twee rechter beeldschermen. Terwijl de drone naar een kleine 100 meter hoogte klom om daar te blijven hangen, startte Ronnie de zaaimachine op. Voor- en achter-camera? Check. Voorraad zaden? Check. Sensoren en brandstof niveau in orde? Check. Let's go.

Met de camerabeelden op de linker en rechter schermen en alle meters op de middelste schermen begint hij rustig en zeer precies het veld in te zaaien. De zaaimachine ziet er futuristisch uit vanuit de drone gezien. De machine heeft geen cockpit of cabine en hoeft niet door een tractor getrokken te worden. En de machine is veel lichter en preciezer, waardoor er veel meer zaden per vierkante meter ingezaaid kunnen worden. "Precisie-landbouw noemen ze dat", hoorde hij zijn instructeur nog uitleggen. Daardoor is er ook veel minder ruimte voor onkruid en dat betekent weer dat er minder gespoten hoeft te worden. Niet dat dat een probleem is voor Ronnie, want daar hebben ze speciale drones voor. Dat vindt hij nog leuker dan het inzaaien. Hoewel het wel erg veel voldoening geeft als hij op het scherm de beelden van de achteruitkijkcamera ziet.

De toekomst is gearriveerd

Dit verhaal van Ronnie klinkt misschien wat futuristisch, maar met de ongelofelijk snelle technologische ontwikkelingen van de afgelopen jaren, is het technisch al mogelijk. Sterker nog: het gebeurt al.

In de mijnbouw bijvoorbeeld, zijn jaren geleden bestaande machines al aangepast, zodat ze op afstand bedienbaar werden. Door kleine, met het internet verbonden computertjes aan de CAN-bus te verbinden, het voertuig te voorzien van 360 graden LiDAR scanners en het stuur te voorzien van een soort computergestuurde ring, kunnen deze enorme machines op afstand uitgelezen en aangestuurd worden. En daarbij maakt het niet uit of dat op een afstand van een paar meter gebeurt of op een paar duizend kilometer afstand. De mijnbouw vindt doorgaans plaats in afgelegen gebieden, waar het extra moeilijk is om aan gekwalificeerd personeel te komen. Of waar personeel niet naar toe wil verhuizen. Het op afstand bedienbaar of zelfs autonoom maken van deze machines lost dit probleem op. Ook wordt het hiermee mogelijk om grondstoffen te delven op locaties die, vanwege de slechte bereikbaarheid, aanvankelijk als economisch niet haalbaar werden beschouwd.

Na het in eerste instantie aanpassen en upgraden van de bestaande modellen, volgt logischerwijs het autonoom en intelligent maken van de bouwmachines, landbouwmachines en mijnbouwmachines van de toekomst. Dat komt al heel dicht bij het idee dat robots onze boeren, bouwvakkers en mijnwerkers vervangen. En is dat een rare gedachte? We weten al dat robots in een productielijn een auto in elkaar kunnen zetten (of een graafmachine). Dan is het niet vergezocht dat robots ook bouwelementen kunnen prefabriceren in een fabriek. Bijvoorbeeld met 3D-printing. En dat robots op de bouwwerf deze elementen kunnen assembleren. Zolang er maar een drone boven hangt die continue 3D-beelden samenstelt met LiDAR (laser scanner) en deze in real time in de cloud matcht met de originele 3D bouwtekeningen.

Kansen voor fabrikanten van bouw-, landbouw- en mijnbouwmachines

Hoewel zeer verschillend en zeker niet over één kam te scheren, brengt de Vierde Industriële Revolutie voor deze machinebouwers vergelijkbare kansen met zich mee.

De machines van morgen worden vandaag bedacht. Hier ligt een kans. Een kans om niet alleen verder te borduren op bestaande modellen, maar om het probleem dat de machines op moeten lossen helemaal opnieuw, met een frisse blik, te benaderen vanuit de technologie die vandaag ter beschikking staat. Neem bijvoorbeeld de Rowbot. Een machine die volledig autonoom tussen rijen maïs door kan rijden en daar graan kan planten.

Bestaande machines met enkele toevoegingen beter laten werken is goed, maar niet genoeg - niet wanneer technologieën geheel nieuwe modellen mogelijk maken die de oude overbodig kunnen maken. Je kunt een tractor wel op afstand bedienbaar maken of zelfs autonoom, maar wanneer een zwerm drones veel sneller, goedkoper en preciezer kan zaaien, bemesten, en besproeien, dan zullen oude modellen op den duur vervangen worden. Zelfs als ze een upgrade hebben gehad.

De Vierde Industriële Revolutie wordt gekenmerkt door kunstmatige intelligentie (AI), robotica, het internet der dingen (IoT), 3D-printen, genetische manipulatie, kwantumcomputers en andere technologieën.

De bouwmachines, landbouwmachines en mijnbouwmachines van morgen, zijn dus verbonden met het internet (en daardoor op afstand uit te lezen en aan te sturen), ze zijn gerobotiseerd, autonoom waar mogelijk en voorzien van kunstmatige intelligentie, zodat ze ook zelflerend zijn. Aan de ene kant zal al dit vernuft zorgen voor veel hogere aanschafprijzen van deze machines, maar dat zal ruimschoots gecompenseerd worden door het sterk verhoogde rendement.

Een nieuwe ontwikkeling in de blockchainwereld is om productiemiddelen te 'tokeniseren'. Tokens op de blockchain vertegenwoordigen eigenlijk een stukje eigendom in een productiemiddel, bijvoorbeeld in robots, graafmachines of 3D-printers. Zie het maar als een soort aandelen, niet in een bedrijf, maar in een apparaat. De bedrijven die deze machines bouwen, verkopen de machines in zo'n geval niet aan de bedrijven die ze gebruiken, maar aan een investeringsmaatschappij die ze tokeniseert. De gebruikers van de machines leasen deze als vanouds van de investeringsmaatschappij. En de houders van de tokens krijgen een rendement in de vorm van rente of een soort dividend.

De machine die de machines maakt

Robots, kunstmatige intelligentie (AI), Big Data en Internet of Things, worden niet alleen toegepast in de machines, maar ook in het productieproces van deze machines. De gigafactories van Tesla zijn een goed voorbeeld van machines die machines maken. En een goed voorbeeld van hoe de 4IR ook in het productieproces van machines tot in detail toegepast wordt. De Vierde Industriële Revolutie biedt dus op meerdere manieren enorme kansen voor de makers van bouw-, landbouw- en mijnbouwmachines.

In de volgende blogpost bespreken we de mogelijke bedreigingen van de Vierde Industriële Revolutie voor de makers van bouw-, landbouw- en mijnbouwmachines. Blijf je graag op de hoogte? Volg ons dan op Facebook en LinkedIn.